In my back yard please

Het overkomt me niet zo vaak dat ik niet goed weet wat ik ergens van moet vinden. Maar nu is dat wel het geval. Ik heb geen idee wat ik met de zaak Lucassen aan moet, wat mijn mening is. Nu kan ik natuurlijk ook gewoon denken, dan vind je er eens niets van, kan het schelen. Maar dat is me dan weer net even te makkelijk. Dat geeft me het gevoel dat ik me er met een Jantje-van-Leiden afmaak. En zo steek ik niet in elkaar.

Mocht u het afgelopen etmaal onder een digitale steen geleefd hebben, lees dan eerst eens rustig de vonnissen van maart en november 2002 door, toen de zaak speelde.  http://bit.ly/aRJtoz en http://is.gd/gWApI

Ik ben van de soort, die vind dat als iemand zijn straf heeft 'uitgezeten' dat hij dan weer moet kunnen functioneren in onze maatschappij. Waarbij je wat mij betreft best voor bepaalde delicten restricties kunt opleggen als de kans op herhaling groot is. In de zaak Lucassen zou een restrictie kunnen zijn dat hij niet meer voor de klas mag staan. Je moet de kat tenslotte niet op het spek binden.

De kans op herhaling lijkt me als kamerlid niet zo groot. In die functie sta je tenslotte niet dag in dag uit voor een klas minderjarigen. En de machtsverhoudingen tussen de partijen in de Tweede Kamer lijken me wettelijk gezien ook geen probleem als je seks met een collega hebt. Zo bekeken is er dus niets aan de hand. De man heeft zijn straf uitgezeten, de kans op recidive lijkt me niet groot in de huidige functie dus waar gaat het hele gedoe over? Dat het niet handig is dat hij zijn verleden niet aan zijn fractievoorzitter verteld heeft lijkt me duidelijk, maar is wat mij betreft nu niet relevant.

Pikant is natuurlijk wel dat hij lid is van een Tweede kamer fractie die straf en lik op stuk beleid hoog in het vaandel heeft staan. Die resocialisatie uitspreken alsof ze iets smerigs in hun mond hebben, die vinden dat als je drie keer de fout ingaat je de rest van je leven in de bajes mag doorbrengen. Daarnaast laten ze zich voorstaan op NIMBY (Not In My Back Yard) NIMG (Niet In Mijn Gemeente) en zelfs NIML (Niet In Mijn Land). Hun aanhang schreeuwt moord en brand als het gaat om veroordeelde criminelen of ontucht plegers die terugkeren in de maatschappij. Al dat soort uitwassen zoals ze dat noemen bestrijden ze te vuur en te zwaard. Met wijzende vingers en grote woorden. 

En dan hebben ze opeens een ontucht pleger in hun midden, het is een van hen die grote bakken stront over zich heen krijgt en over wie de hele vaderlandse pers heen valt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Elke ontucht pleger moet minimaal opgeknoopt worden, maar voor degene die ze kennen zijn de excuses niet van de lucht zie de reacties  http://ow.ly/39ryd Het ge- Ja-Maar is begonnen.

En laten we eerlijk zijn, we hebben allemaal wel eens last van die dubbele moraal. Het veroordeelt nu eenmaal veel lekkerder als je iemand niet kent, of in dit geval, standpunten heeft waar je niet achter staat.

Hoe dan ook, ondanks het feit dat ik er eigenlijk nog steeds niet uit ben wat ik er nou van moet denken, ben ik wel blij om één ding. Als het uit de klauwen loopt kan Lucassen tenminste nog terecht in de achtertuin van die 1.5 miljoen PVV stemmers. 

En dat doet me dan weer deugd.