Brief aan Ahmed Marcouch
Geachte heer Marcouch, beste Ahmed,
Ter beschikking stellen van het onderwijs. Dat moeten we volgens u doen met jonge criminelen. TBS maar dan anders. Het jeugdig geboefte komt de Justitiële Jeugdinrichting niet uit tot hij of zij, dat komt namelijk steeds meer voor, een diploma op zak heeft. Een vak geleerd. Dat zou in twee jaar moeten lukken met een maximum van vier. Als je er oppervlakkig naar kijkt dan lijkt het een sympathiek plan. Geen jongere de poort uit zonder diploma daar kan niemand toch tegen zijn? Ik ben dus wel tegen omdat het symboolpolitiek is meneer Marcouch. Ik leg u graag uit waarom ik dat vind.
Sinds de scheiding straf/civiel waarbij 'stoute' jongeren het justitie apparaat ingegooid worden en 'zielige' jongeren JeugdzorgPlus (ook wel gesloten jeugdzorg genoemd) ingaan zijn het aantal kinderen dat het justitie traject binnenkomt spectaculair gedaald. Zo ver gedaald dat er een flink aantal Justitiële Jeugdinrichtingen gesloten gaan worden. Ziet u het terug aan de criminaliteitscijfers onder jongeren? Ik niet. Ze gaan alleen het JeugdzorgPlus traject in omdat Jeugdzorg dat adviseert en de kinderrechter dat advies vaak overneemt. Door u alleen te richten op kinderen in een strafrechtelijk traject mist u een veel grotere groep die door hun gedragsproblemen de maatschappij vaak net zo veel overlast geeft. Ze hebben alleen het 'verkeerde' stempel.
Ongeveer een derde van de populatie binnen de JJI's en JeugdzorgPlus instellingen is LVB (licht verstandelijk beperkt) Blijven die binnen als een diploma voor hen niet haalbaar blijkt?
Het ontnemen van iemands vrijheid is de hoogste sanctie die wij kennen in Nederland. Zeker als het om jongeren gaat zou je dat moeten inzetten als 'ultimum remedium' Een jongere ongeacht zijn delict voor vier jaar zijn vrijheid ontnemen zoals u voorstelt is in strijd met het ook door Nederland ondertekende verdrag die de rechten van het kind waarborgt.
De afgelopen twee jaar zijn, in ieder geval binnen JeugdzorgPlus, de praktijklokalen wegbezuinigd. Veel instellingen klagen steen en been over het niveau van onderwijs binnen de muren. Nou valt het ook niet mee om kinderen met ernstige gedragsproblemen en/of psychische stoornissen een beetje leuk onderwijs te geven. Ik wil niet zeggen dat het niet kan, maar simpel is het niet. De keren dat kinderen terug gestuurd worden naar hun leefgroep zijn niet te tellen. En net als buiten de muren, vallen er ook binnen de muren vaak lessen uit of moet er vergaderd worden. Een falend systeem en daar wilt u kinderen met enorme problemen vier jaar aan toevertrouwen?
Wat blijft staan mijnheer Marcouch, is het sympathieke idee dat geen jongere een instelling, welke dan ook, verlaat zonder diploma of vakopleiding op zijn/haar eigen niveau. Maar die mogelijkheden zijn er al. Via WorkWise bijvoorbeeld. Of bijzondere voorwaarden die een rechter zou kunnen opleggen. Als u er dan in uw functie van volksvertegenwoordiger even voor zorgt dat die kinderen ook daadwerkelijk weer in het onderwijs terecht kunnen en niet van school naar school geschoven worden, dan hebben we ook bereikt wat u zo hartstochtelijk wil. En daar hebben we dan helemaal geen vier jaar opsluiten voor nodig.
Met een hartelijke groet,
Annette Teeuwen
Het is verdrietig gesteld met het onderwijs aan kinderen met een echte beperking. Zoon heeft een jongen in de klas die niet te hanteren is. Het kind loopt tegen zijn forse beperkingen aan. Kan niet naar speciaal onderwijs (wachtlijst) Zowel de klas als het kind hebben er hinder van. Het personeel is niet toegespitst op deze kinderen. Gevolg. Kind ongemotiveerd. Gaat straks de straat op, belandt in een (detentie) instelling en is reddeloos verloren.
BeantwoordenVerwijderenWat je beschrijft zou de preventieve kant moeten zijn.
BeantwoordenVerwijderenZéér goed stuk!!!
BeantwoordenVerwijderenPreventie zou een pre moeten zijn maar ja, dat rottige geld he? Het enorme trieste van het verhaal is dat door dit soort dwalingen de jongen te kort komt met al zijn beperkingen maar ook de rest van de klas. Dat wringt bij mij. Ik weet nu al dat het manneke er niet gaat komen en tussen wal en schip belandt indien hij niet achter de poort van een instelling wordt gestopt
BeantwoordenVerwijderen@Monique Ik ben bang dat je gelijk gaat krijgen
BeantwoordenVerwijderen@Kaat, thanks
BeantwoordenVerwijderenJa, Nu lukt het wel. Ik word er soms zo droevig van dat er telkens nieuwe regels worden bedacht om dingen op te lossen, terwijl het vorige systeem nog niet eens uit de kinderziekten is. Telkens wordt er geprobeerd een nieuw plan op te tuigen en niemand leert van de ervaringen van de vorige poging. Het gaat meer over wie er gelijk heeft, dan om wat de beste oplossing is. Vaak zijn er geen ideale oplossingen, maar het is beter om iets te doen dat een beetje helpt & dat te verbeteren, dan weer iets heel nieuws op te tuigen dat vol kinderziekten zit.
BeantwoordenVerwijderenJongeren met problemen lopen vast in het systeem, in de regels, in de goedwillende, overbelaste, in het duister tastende zorg. En dan willen we met stoere taal een pleister plakken die de wond maar half bedekt.
Het probleem zit veel eerder in het traject.