J'accuse

Ik beschuldig. Op de maandag morgen. Nadat ik dit http://ht.ly/3gE34 las, beschuldig ik bij deze Ivo Opstelten van kilo's boter op zijn hoofd. Aan de voorkant gedoogt Nederland softdrugs. Natuurlijk, het is tenslotte een prettige en constante bron van belastinginkomsten. Ik beschuldig Opstelten van het feit dat hij de eindgebruiker (de achterkant) aan de schandpaal wil nagelen, maar ondertussen de leeftijdsgrens niet kan, durft of wil handhaven. Ik beschuldig hem van het feit dat ondanks de controles die uitgevoerd worden het THC gehalte in softdrugs zo gegroeid is dat o.a het Trimbos instituut maar ook elke verslavingskliniek al jaren aan de bel trekt om te waarschuwen voor de effecten zoals daar zijn een fijne psychose, schizofrenie en andere psychische stoornissen.


Ik beschuldig hem ook van symboolpolitiek, een man met zoveel verstand kàn namelijk zelf niet geloven dat het aan de schandpaal nagelen van jongeren die (soft) drugs gebruiken ook maar iets oplevert of dat daar een preventieve werking vanuit zal gaan. Ik beschuldig hem van discriminatie. Het probleem van coma zuipen, de breezersletjes (u weet wel, de hele jonge meiden die seksuele gunsten verlenen in ruil voor een drankje) is vele malen groter dan het drugsgebruik onder jongeren.


Ik beschuldig hem van het ontketenen van een heksenjacht op ouders wiens kind blowt. Hij zegt: "Ouders moeten door scholen keihard worden aangesproken op drugsgebruik van hun kinderen, want het begint natuurlijk met ouders en jongeren zelf." 


Ja mijnheer Opstelten, de verantwoordelijkheid voor mijn kind begint bij mij. Maar u als minister van Veiligheid en Justitie bent er verantwoordelijk voor dat onze kinderen in iedere stad, dorp of gehucht een coffeeshop binnen kunnen lopen, dat er onvoldoende gecontroleerd wordt op leeftijd, dat de THC waarden zo groot zijn dat  je van hard drugs kunt spreken. En daar spreek ik u keihard op aan. 


Als u dat nou allemaal even gaat regelen, dan blijf ik wel in gesprek met mijn kind over de gevaren van alcohol en drugs. Daar heb ik u namelijk helemaal niet voor nodig.

Jong, jonger, jongst

Kent u de uitdrukking van achteren lyceum, van voren museum? Mijn welpen van 23 en 21 willen hem nog wel eens geschrokken tegen elkaar gebruiken. Ze denken achter een prachtige jonge deerne aan te lopen. Lang blond haar, goed figuur, piquant gekleed, maar als ze er dan voorbij lopen en omkijken om al dat moois eens van voren te bewonderen, maken ze zich met een sprintje uit de voeten. Er is weinig MILFS meer aan wat ze zien, als ze de bewuste dame in het gezicht kijken. Een verlepte kop kijkt ze vanonder het geblondeerde haar aan. Te veel make-up, te bruin, te oud.

Voordat de heren die dit lezen aan het gniffelen slaan. Ik zie en hoor steeds vaker dat dit ook de vriendinnen van de welpen overkomt. Denken ze achter een lekkere vent aan te lopen, kek leren jack, gave spijkerbroek, hippe schoenen, goede kop met haar, lopen ze er voorbij en kijkt een man die hun opa had kunnen zijn ze vanonder het bijgekleurde haar met een verlopen kop aan.

Radio en tv schreeuwen ons toe: jong, jong, jong. Of je je daardoor laat meeslepen is de eigen keuze. Maar ik ben zo benieuwd wat er gebeurt als de types, die ik hierboven beschreven heb, voor de spiegel staan. Zijn er dan twee stemmen in hun hoofd? De ene die onverbiddelijk roept dat dit echt niet kan en de ander die hen de ogen doet sluiten voor de keiharde waarheid? Die laatste stem die ze toefluistert dat je er prima uitziet. Dat je zo oud bent als je je voelt en dat je je nog steeds die strakke jonge en hippe midden twintiger kunt en mag voelen. Dus kleden ze zich ook zo en doen ze er alles aan om de leeftijd te verbergen.

Ouderdom zit hem niet in het lijf. Het zit hem in het niet meer nieuwsgierig zijn. Niet meer open staan voor meningen van anderen. Je niet meer willen verdiepen in de wereld om je heen. Geen verwondering meer kennen. Zuur worden en zeikerig. Een wat oudere man in spijkerbroek en leren jack? Ja graag! Als hij zich daar goed in voelt en dat uitstraalt. Een vrouw van midden vijftig met goede benen in een wat kortere rok? Prima als ze schwung heeft, zelfverzekerd door het leven gaat en niet de concurrentie met haar kleindochter aan wil gaan. 

Dus als je ooit voor de spiegel staat en vraagt: “Spiegelbeeld vertel eens even, ben ik net zo oud als jij?” Laat de spiegel je dan niets wijsmaken. Het antwoord is JA!

http://www.youtube.com/watch?v=hV0SgRP1YiM

Brief aan Ahmed Marcouch

Geachte heer Marcouch, beste Ahmed,


Ter beschikking stellen van het onderwijs. Dat moeten we volgens u doen met jonge criminelen. TBS maar dan anders. Het jeugdig geboefte komt de Justitiële Jeugdinrichting niet uit tot hij of zij, dat komt namelijk steeds meer voor, een diploma op zak heeft. Een vak geleerd. Dat zou in twee jaar moeten lukken met een maximum van vier. Als je er oppervlakkig naar kijkt dan lijkt het een sympathiek plan. Geen jongere de poort uit zonder diploma daar kan niemand toch tegen zijn? Ik ben dus wel tegen omdat het symboolpolitiek is meneer Marcouch. Ik leg u graag uit waarom ik dat vind.

• De doelgroep

Sinds de scheiding straf/civiel waarbij 'stoute' jongeren het justitie apparaat ingegooid worden en 'zielige' jongeren JeugdzorgPlus (ook wel gesloten jeugdzorg genoemd) ingaan zijn het aantal kinderen dat het justitie traject binnenkomt spectaculair gedaald. Zo ver gedaald dat er een flink aantal Justitiële Jeugdinrichtingen gesloten gaan worden. Ziet u het terug aan de criminaliteitscijfers onder jongeren? Ik niet. Ze gaan alleen het JeugdzorgPlus traject in omdat Jeugdzorg dat adviseert en de kinderrechter dat advies vaak overneemt. Door u alleen te richten op kinderen in een strafrechtelijk traject mist u een veel grotere groep die door hun gedragsproblemen de maatschappij vaak net zo veel overlast geeft. Ze hebben alleen het 'verkeerde' stempel.
Ongeveer een derde van de populatie binnen de JJI's en JeugdzorgPlus instellingen is LVB (licht verstandelijk beperkt)  Blijven die binnen als een diploma voor hen niet haalbaar blijkt?

• De maatregel

Het ontnemen van iemands vrijheid is de hoogste sanctie die wij kennen in Nederland. Zeker als het om jongeren gaat zou je dat moeten inzetten als 'ultimum remedium' Een jongere ongeacht zijn delict voor vier jaar zijn vrijheid ontnemen zoals u voorstelt is in strijd met het ook door Nederland ondertekende verdrag die de rechten van het kind waarborgt.

• De uitvoering

De afgelopen twee jaar zijn, in ieder geval binnen JeugdzorgPlus, de praktijklokalen wegbezuinigd. Veel instellingen klagen steen en been over het niveau van onderwijs binnen de muren. Nou valt het ook niet mee om kinderen met ernstige gedragsproblemen en/of psychische stoornissen een beetje leuk onderwijs te geven. Ik wil niet zeggen dat het niet kan, maar simpel is het niet. De keren dat kinderen terug gestuurd worden naar hun leefgroep zijn niet te tellen. En net als buiten de muren, vallen er ook binnen de muren vaak lessen uit of moet er vergaderd worden. Een falend systeem en daar wilt u kinderen met enorme problemen vier jaar aan toevertrouwen?


Wat blijft staan mijnheer Marcouch, is het sympathieke idee dat geen jongere een instelling, welke dan ook, verlaat zonder diploma of vakopleiding op zijn/haar eigen niveau. Maar die mogelijkheden zijn er al. Via WorkWise bijvoorbeeld. Of bijzondere voorwaarden die een rechter zou kunnen opleggen. Als u er dan in uw functie van volksvertegenwoordiger even voor zorgt dat die kinderen ook daadwerkelijk weer in het onderwijs terecht kunnen en niet van school naar school geschoven worden, dan hebben we ook bereikt wat u zo hartstochtelijk wil. En daar hebben we dan helemaal geen vier jaar opsluiten voor nodig.


Met een hartelijke groet,


Annette Teeuwen

Emotionele incontinentie

Nederland wordt nog steeds beschreven als een Calvinistisch land. Ingetogen gedrag, ingetogen in het uiten van emoties, niet te koop lopen met je successen, niet te koop lopen met je kapitaal, zuinigheid en arbeidsethos. Een imago waar we net als klompen. molens en tulpen, nooit vanaf moeten willen. Goed voor het toerisme.

Een grote groep Nederlanders is helemaal niet Calvinistisch, maar is emotioneel incontinent en heeft exhibitionistische trekken. Ik geloofde mijn ogen niet toen ik tijdens een avond zappen een Nederlandse vrouw  in haar slecht zittende ondergoed op een bank zag zitten, huilend naar de camera omdat zij zich zo lelijk voelde. Haar gevoel bedroog haar niet, kon ik met eigen ogen constateren. Maar geen nood, de presentatrice wist raad. In het Hema-ondergoed voor een grote spiegel pepte een hedendaagse slecht gelukte versie van Freud haar op: “Kijk nou eens, kijk eens goed, wat vind je wél mooi aan jezelf”. De vrouw fluisterde dat zij haar oorlellen wel ok vond. Daarna werd zij geconfronteerd met een drie meter hoge fotoversie van zichzelf. Omstanders moest zij vragen wat zij dan wel niet van het gefotografeerde lijf vonden. 

Wat mij betreft werd toen eens te meer bewezen dat iedereen op de Nederlandsche televisie keihard liegt. De vrouw knapte van al deze goedbedoelde leugens om bestwil zienderogen op. De sportschool werd bezocht en er werd behoorlijke lingerie aangeschaft. Samen op kosten van de omroep fijn naar de kapper en de schoonheidsspecialiste. Ondertussen was de vrouw al een kilo of 5 afgevallen alleen al van het janken. Klap op de vuurpijl was een naaktfoto die haar moest overtuigen dat ze wel een beeldschone deerne was. Als hoogtepunt in al dit droevigs de onvermijdelijke presentatie van haar ‘nieuwe’ ik aan geliefden en vrienden. Niet in een beeldig jurkje, nee, de heule meute werd geconfronteerd met mevrouw in haar nieuwe lingerie. Want dan heb je pas lef en moed. Exhibitionisme via de televisie geeft blijkbaar zelfvertrouwen. Dit soort programma's worden gevreten bij het leven. De kijkcijfers zijn meer dan goed. Van Calvijn naar emotionele incontinentie. We zijn van ver gekomen.

Daarom

Ik heb vandaag veel reacties via twitter gekregen op mijn vorige blog. Er stonden type/taal fouten in. Dat is niet fraai als je een boodschap wil overbrengen. Maar ik vraag me in alle oprechtheid af of de boodschap niet is overgekomen. Of was de boodschap de criticaster niet welgevallig? Spreek me aan op mijn boodschap, maar hou op om me aan te spreken op type, taal, stijl of andere fouten. Het is a fucking waste of your time. Denk je zelf ook niet? Anders hadden ze het er in de 48 jaar dat ik hier rond loop er wel ingeslagen. Dat is niet gelukt, gaat  jou dus ook niet lukken. Zie het als een lesje in lezen. Soms moet je mijn blog twee keer lezen. Geloof me, je gaat er niet slechter van worden.

Honderd procent veilig

Dames en heren, ik heb een nare mededeling voor u. Die honderd procent veilige samenleving waar u al jaren om roept, die komt er niet. Nooit! Niet door strenger straffen, niet door de doodstraf in te voeren, niet door pedofielen chemisch of anderszins te castreren. Niet door mensen in strafkampen te zetten. 

Wie denkt dat dit laatste ook maar enig nut heeft, die raad ik van harte aan om het 'Pauperparadijs' van Suzanna Jansen eens te lezen. Dit boek laat het failliet van de verschillende experimenten die de Nederlandse staat heeft opgestart in Veenhuizen duidelijk zien. De USA kent de strengste straffen, inclusief de doodstraf, van de hele westerse samenleving. De misdaadcijfers zijn daar sky-high de recidivecijfers hoger dan in ons eigen land. De onveiligheid op straat is daar vele malen groter dan in de gemiddelde grote Nederlandse stad en haar ‘krachtwijken’.

In landen waar je hand wordt afgehakt als je steelt, je ogen worden uitgestoken als je naar een andere vrouw kijkt en je de dood door steniging wacht als je als vrouw buiten de pot piest, wordt nog steeds gestolen, naar andere vrouwen gekeken en buiten de pot gepiest.
Recidive is van alle tijden, vroeger, nu en in de toekomst. Iemand die met zijn leven moet betalen voor een misdrijf die recidiveert niet. Dat is waar. Maar het zal een ander er niet van weerhouden om een zelfde of erger misdrijf te plegen.

Helpt er dan niets? Ja natuurlijk wel. Een stevig lik-op-stuk beleid. Niet maanden of soms zelfs jaren moeten wachten op je rechtszaak. Scherp toezicht en sommige mensen gewoon levenslang in de gaten houden. Anderen zul je levenslang uit de samenleving moeten verwijderen. En ja dames en heren, levenslang is in Nederland ook echt levenslang.

Maar welke maatregelen we ook treffen en hoe hard die maatregelen ook zijn, zullen we ophouden met naar de overheid te wijzen en als een klein kind dat om een snoepje zeurt een honderd procent veilige samenleving te eisen.

Ja? Fijn, dank u!

Leuk leuker leukst

Waar komt het idee vandaan dat het leven altijd *leuk* moet zijn? Ik kijk er met verbazing naar. De twintigers of begin dertigers die als ze tegenslag in hun leven ontmoeten verontwaardigd zijn. Ze zijn jong en vaak hoogopgeleid. Ze kwamen met stip binnen in de pyramide van Maslov. Ze hebben van papa en mama gehoord dat ze prinsjes en/of prinsesjes waren. Alles kon, heel veel mocht. Wel of geen kinderen krijgen, wel of geen partner, allemaal keuzes en eigenlijk is niets of niemand goed genoeg. Hun hele leven hebben ze gehoord dat ze het centrum van het universum zijn. En het moet leuk, leuker, leukst zijn. ‘Leuke’ vrienden, ‘leuke’ baan, ‘leuk’ huis, ‘leuke’ partners, ‘leuke’ kinderen. Je moet er ‘leuk’ uitzien en ook ‘leuk’ kunnen koken. Een ‘leuke’ hobby ernaast is prettig.


En dan gaat het mis, want dat ‘leuke’ kind krijst 24/7. Die ‘leuke’ functie gaat in de reorganisatie en het ‘leuke’ huis is onverkoopbaar. Ik las dit weekend een artikel waarin een jonge moeder met een huilbaby vond dat de overheid nachtcrechês moest gaan openen maar vooral subsidiëren. Ze vroeg de lezers of wij wel wisten hoe onleuk het was om met een constant krijsend kind opgescheept te zitten. Hoe moe ze was en dat het zo niet verder kon.
En ik dacht: ‘Dame, ik heb nieuws voor jou, het leven is niet altijd LEUK. Het leven is soms stomvervelend of een herhaling van zetten. Het leven kan ook hard en meedogenloos zijn. Stop eens met het als ‘een hijgend hert der jacht ontkomen’ achter leuk aan te rennen. Get a life. Tracht eens wat rust in je donder te krijgen. Neem het leven met al zijn makke zoals het komt en zeur niet over niet leuk. Probeer het eens, het zou je kunnen mee vallen en leuker zijn dan je ooit hebt bedacht”. 

Ga eens echt werken

Het was te verwachten na Hero Brinkman (gaf een barkeeperer een klap/duw) Dion Graus (is aangifte tegen gedaan door een tweetal vrouwen) en Lucassen (ontucht en boetes wegens hinderlijk volgen) dat het Nederlandse journaille en masse het verleden van PVV kamerleden induikt. Het is een drukte van jewelste op de Nederlandse redacties. Men zit uren aan de telefoon, emails worden verzonden en de servers draaien door vanwege het gesurf op het www. Natuurlijk staat een bezoekje tussen de middag of aan het einde van de dag aan Nieuwspoort ook op het menu.


Nieuwspoort is een sociëteit in Den Haag waar politiek, voorlichters en journalisten elkaar ontmoeten. Binnen de muren van Nieuwspoort geldt de Nieuwspoort code. Wat een journalist daar hoort is vertrouwelijk en staat niet de volgende dag op de voorpagina. Wat niet wil zeggen dat de sappige roddel die een journalist daar tot zich krijgt niet verder onderzocht kan of mag worden. 


Oude werkgevers worden lastig gevallen, scholen en oud leerkrachten opgespoord. Vriend en vijand wordt benaderd. Het zal me niets verbazen dat we te horen krijgen dat vuilnis is doorzocht. Alles voor de scoop tenslotte. En ja hoor de scoop is er. http://bit.ly/9k7rGb Als tiener heeft dit kamerlid een akkefietje gehad met een medeturner. Fraai? Nee niet echt. Maar het viel blijkbaar allemaal nog al mee. Tenslotte is er geen aangifte gedaan. Het zou me niets verbazen als de beide tieners een week later na de turntraining gewoon gezellig samen een biertje hebben gedronken.
Dat de man in kwestie toen dit gebeurde een tiener was staat in een bijzin vermeld. De wel ingelichte bronnen weten te vertellen dat er wel vaker sprake was van agressief gedrag. Tsja, daar hebben tiener jongetjes wel meer last van onderling. Iets met testosteron enzo.


Ik verwacht morgen dan ook voorpagina nieuws over wildplassen, appels jatten en in de hoek gezet zijn op de basisschool. Daarnaast uitgebreide reportages over belletje trekken, het verstoren van de rust tijdens luilak. Het zingen van beledigende liedjes op 11 november. En laten we vooral het doktertje spelen in groep 1 van de basisschool niet vergeten. 


Het worden verheffende weken in de Nederlandse media.

In my back yard please

Het overkomt me niet zo vaak dat ik niet goed weet wat ik ergens van moet vinden. Maar nu is dat wel het geval. Ik heb geen idee wat ik met de zaak Lucassen aan moet, wat mijn mening is. Nu kan ik natuurlijk ook gewoon denken, dan vind je er eens niets van, kan het schelen. Maar dat is me dan weer net even te makkelijk. Dat geeft me het gevoel dat ik me er met een Jantje-van-Leiden afmaak. En zo steek ik niet in elkaar.

Mocht u het afgelopen etmaal onder een digitale steen geleefd hebben, lees dan eerst eens rustig de vonnissen van maart en november 2002 door, toen de zaak speelde.  http://bit.ly/aRJtoz en http://is.gd/gWApI

Ik ben van de soort, die vind dat als iemand zijn straf heeft 'uitgezeten' dat hij dan weer moet kunnen functioneren in onze maatschappij. Waarbij je wat mij betreft best voor bepaalde delicten restricties kunt opleggen als de kans op herhaling groot is. In de zaak Lucassen zou een restrictie kunnen zijn dat hij niet meer voor de klas mag staan. Je moet de kat tenslotte niet op het spek binden.

De kans op herhaling lijkt me als kamerlid niet zo groot. In die functie sta je tenslotte niet dag in dag uit voor een klas minderjarigen. En de machtsverhoudingen tussen de partijen in de Tweede Kamer lijken me wettelijk gezien ook geen probleem als je seks met een collega hebt. Zo bekeken is er dus niets aan de hand. De man heeft zijn straf uitgezeten, de kans op recidive lijkt me niet groot in de huidige functie dus waar gaat het hele gedoe over? Dat het niet handig is dat hij zijn verleden niet aan zijn fractievoorzitter verteld heeft lijkt me duidelijk, maar is wat mij betreft nu niet relevant.

Pikant is natuurlijk wel dat hij lid is van een Tweede kamer fractie die straf en lik op stuk beleid hoog in het vaandel heeft staan. Die resocialisatie uitspreken alsof ze iets smerigs in hun mond hebben, die vinden dat als je drie keer de fout ingaat je de rest van je leven in de bajes mag doorbrengen. Daarnaast laten ze zich voorstaan op NIMBY (Not In My Back Yard) NIMG (Niet In Mijn Gemeente) en zelfs NIML (Niet In Mijn Land). Hun aanhang schreeuwt moord en brand als het gaat om veroordeelde criminelen of ontucht plegers die terugkeren in de maatschappij. Al dat soort uitwassen zoals ze dat noemen bestrijden ze te vuur en te zwaard. Met wijzende vingers en grote woorden. 

En dan hebben ze opeens een ontucht pleger in hun midden, het is een van hen die grote bakken stront over zich heen krijgt en over wie de hele vaderlandse pers heen valt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Elke ontucht pleger moet minimaal opgeknoopt worden, maar voor degene die ze kennen zijn de excuses niet van de lucht zie de reacties  http://ow.ly/39ryd Het ge- Ja-Maar is begonnen.

En laten we eerlijk zijn, we hebben allemaal wel eens last van die dubbele moraal. Het veroordeelt nu eenmaal veel lekkerder als je iemand niet kent, of in dit geval, standpunten heeft waar je niet achter staat.

Hoe dan ook, ondanks het feit dat ik er eigenlijk nog steeds niet uit ben wat ik er nou van moet denken, ben ik wel blij om één ding. Als het uit de klauwen loopt kan Lucassen tenminste nog terecht in de achtertuin van die 1.5 miljoen PVV stemmers. 

En dat doet me dan weer deugd.

Waarom je met fitties niets bereikt

Online ruzie., Iedereen smult er stiekem van. Hoe troeft meneer of mevrouw x de heer of mevrouw y nu weer af. Actie.. reactie. En we vreten het als de taartjes van @zaligzoet. Maar het werkt niet. Je schiet er namelijk niets mee op. Je gooit je frustratie op het internet en denkt er klaar mee te zijn. Maar de waarheid moet eindelijk maar eens keihard geroepen worden, nobody gives a shit. Niet echt. Men roept: 'Schande, goh het is toch wat, had ik nooit gedacht' en gaat over tot de orde van de dag. Wat dat betreft is het wereld wijde web niet anders als een krant. Vandaag gelezen en morgen verpakt de visboer de vis erin of schijt de kat erop.

Een fittie geeft je tegenstander de 'riante' mogelijkheid om zich te profileren te blijven zuigen en nog erger, de ruzie in je 'echte leven' te brengen. Bij de meeste online ruzies is het sop de kool niet waard. Maar soms raakt iemand die online iets blaat blijkbaar precies die zere plek die iedereen wel ergens heeft. Dan zijn er een aantal opties. Je geeft online tegengas (en dus een podium) of je kijkt, na één, twee of drie nachten slapen of er ook mogelijkheden zijn om de boosdoener gewoon in het het dagelijkse leven aan te pakken.

Lukt dat, dan geeft de wet je gelijk, lukt dat niet dan heb je pech!

Bottum line is: frankly my dear we don't give a damn

En daarom werken fitties dus niet!

Perverse prikkels

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; het huidige onderwijs in Nederland is om te huilen zo slecht. En dat heeft ondermeer te maken met de bekostigingsmethode die vol perverse prikkels zit.

We kennen allemaal de verhalen dat het reken - en taal onderwijs ver beneden de maat is. U kijkt waarschijnlijk niet eens meer op als uw dertien of veertien jarig kind u niets over de Franse revolutie weet te vertellen, of wat glazig kijkt bij de naam Willem van Oranje. Maar daar wil ik het niet over hebben deze keer. Ik wil het met u hebben over het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel in het huidige onderwijs. Afschuiven lijkt het nieuwe devies.

Een kind met een 'vlekje' heeft men namelijk liever niet. Dat kost inzet en dus tijd en tijd is geld. Nu krijgen kinderen met een 'vlekje' vaak een rugzak met geld mee. Voor kinderen die vanuit JeugdzorgPlus weer terug gingen naar hun oude school, was dat 5000 euro per kind per jaar. Een bedrag waar je toch echt wel iets van moet kunnen doen. Of dat geld werkelijk ingezet wordt ten behoeve van het kind of opgaat aan bureaucratische nonsens kan ik u niet vertellen. Wat ik wel weet is dat ondanks dat geld deze kinderen negen van de tien keer niet meer welkom waren. 'Te moeilijk, te ingewikkeld, te veel gemist, te weinig kans dat hij/zij de eindstreep haalt.'

Als weldenkend mens ga je er dan vanuit dat een onderwijsinstelling die in het leven geroepen is om kinderen kennis bij te brengen, er alles aan doet om te zorgen dat het kind wel de eindstreep haalt. Maar dat is naïef gedacht. Scholen worden namelijk onder meer afgerekend op het aantal zittenblijvers, uitvallers, of afhakers. En dat leek zo'n goed idee, want, zo was de bekrompen gedachte, dan zouden al die scholen vanzelf harder gaan lopen, de leerkrachten beter hun best doen om al die kinderen binnenboord te houden.

Het tegendeel is waar gebleken. Kinderen met een 'vlekje' en dat kunnen ook hoogbegaafde kinderen zijn die kosten extra aandacht, meer moeite, zijn niet standaard en daardoor dus onrendabel. Ondertussen hebben veel scholen hun afschuif systeem bijna geperfectioneerd zodat ze de onrendabele koters door kunnen verwijzen naar hun collegae onderwijsinstellingen. Dat scheelt namelijk weer in het lijstje 'zittenblijvers' of het lijstje de 'eindstreep gehaald met meer dan een zes.'

Naast het weigeren van onrendabele leerlingen, heeft de perverse prikkel methode nog een ander nadeel. Kinderen die de aangeboden stof eigenlijk onvoldoende beheersen krijgen toch een voldoende, dat doet het namelijk goed in het percentage geslaagden die de school op zijn conto kan bijschrijven. U denkt dat ik overdrijf? Google eens op INHolland onderwijsinstellingen.

En wij domme ouders maar denken dat al die lijstjes waar scholen zo trots aan refereren ook maar iets te maken hebben met de kwaliteit van onderwijs.