Er zijn vast onderzoeken naar gedaan; Waarom beroepen opeens 'verha(a)ren', feminiseren, ver-vrouwen. Allemaal woorden om aan te geven dat sommige beroepen, om wat voor reden dan ook, aantrekkelijk worden voor vrouwen. De dames geven zich massaal op voor HBO opleidingen of universitaire studies. Ze studeren af en overspoelen ‘en masse’ de markt.
En daar ligt volgens mij een probleem. Zodra een beroep een bepaald percentage vrouwen kent dan devalueert het in status, jongens kiezen die bepaalde opleiding of studierichting niet meer het beroep 'verhaart' nog meer verliest sneller aan status en voordat je het weet is een beroep een ‘typisch’ vrouwen beroep geworden.
Een ‘typisch vrouwenberoep’ is een beroep dat weinig aanzien kent, een lagere beloning en weinig carrière perspectief heeft. Het lijkt erop dat dit proces steeds sneller gaat. In het begin van de vorige eeuw stond het beroep van onderwijzer nog in hoog aanzien en behoorde deze samen met de dokter, de notaris en de advocaat tot de notabelen van de stad. De scheiding was heel duidelijk, vrouwen werden bewaarschool juffrouw en mannen onderwijzer. Op het moment dat de ‘juffen’ de markt overspoelde zo in de jaren 50 van de vorige eeuw zag je het aantal mannelijke leerlingen aan de pedagogische academie evenredig afnemen. Natuurlijk was de onderwijzer toen al lang geen ‘mijnheer’ meer. De tijdgeest was daar ook debet aan.
Het bovenstaande voorbeeld geldt ook voor andere beroepsgroepen. Marketing&Communicatie, management, consultancy, jeugdzorg en reclassering. De dames rukken op. Niets mis mee ware het niet dat deze beroepen voor de heren der schepping daarmee steeds onaantrekkelijker lijken te worden. In een van mijn laatste functie bestond het landelijk managementteam toen ik vertrok voor 90% uit vrouwen.
Nou én hoor ik u zeggen. Dat heet emancipatie mevrouw Teeuwen. U heeft natuurlijk gelijk, maar een mannelijke collega vinden was schier onmogelijk.
Mijn stelling is dus: de snelheid waarmee een beroep 'verhaart', is evenredig aan de snelheid waarmee het beroep in aantrekkelijkheid afneemt voor mannen.
http://www.youtube.com/watch?v=wd1-HM234DE&feature=fvst
Dat herken ik ook. Een bijkomend probleem is, dat in het onderwijs jongens het moeilijker krijgen. Het jongensachtige onrustige, aanvallende, onderzoekende gedrag wordt als een afwijking bestempeld. Mijn zoon zit nu in groep 7 en heeft voor het eerst een paar dagen per week een man voor de klas: een invaller.
BeantwoordenVerwijderenMisschien is de grootste les van de emancipatie wel dat zowel mannelijke als vrouwelijke elementen van belang zijn. Een gezonde mix. Het één is niet beter dan het ander; ze vullen elkaar aan. En als daar een balans in bestaat, devalueert de status van het beroep niet meer, wordt de honorering eerlijker en is de kwaliteit van het geleverde werk waarschijnlijk ook hoger.
Een opmerking, de onderwijzer was vroeger geen notabele. Dat denken we nu inmiddels wel, maar het is niet waar. Integendeel.
BeantwoordenVerwijderenDe stelling gaat pas gelden m.i. als er een drempel overschreden is. Als de balans is doorgeslagen naar de vrouwen. Ik generaliseer natuurlijk wel even. Voorbeelden zijn idd onderwijs en ook zorg.In jouw voorbeeld van 90 % is de balans zoek. Omgekeerd geldt dat ook. Mijn vrouw bezocht afgelopen week een beurs voor ICT consultants. Meer dan 90 % mannen. OOk niet prettig. De vraag is ook waarom worden vrouwenberoepen minder gewaardeerd dan mannenberoepen. M.i is dit door de deeltijdwens van veel vrouwen in Nederland. In scandinavische landen en ook Frankrijk werkt een veel hoger percentage vrouwen meer dan 80 %. Deeltijdwerk is duurder dan voltijdsbanen in de huidige 9-5 economie. Als vrouwen voltijd blijven werken wordt de balans beter en zullen status en beloningsverschillen verdwijnen. Zie de voorbeelden in omringende landen. Ik heb mijn 2 kinderen (druk bezig met studiekeuzes) jouw stelling voorgelegd en zij kiezen veel meer uit passie. Gelukkig kan dat in NL.
BeantwoordenVerwijderenBen het daarom eens met Jacqueline dar er meer balans moet komen. Daar kunnen vrouwen zelf aan meehelpen. Quid pro quo.
PS Volgens mij werk jij zelf wel meer dan 80 %. ;-). Groeten Frank
@Jaqueline
BeantwoordenVerwijderenIk ben het zeer met je eens maar geldt net zo goed voor andere beroepsgroepen.
@knelistonie
Is dat zo?
@Frank,
BeantwoordenVerwijderenHet gaat me ook om de disbalans. Het het te maken met deeltijdwerk of met het feit dat veel vrouwen blijkbaar traditioneel kiezen voor beroepen waar "zorg en of hulp" centraal staan? Wat ik wel weet en heel zeker weet is het feit dat als een sekse overheerst de andere wegblijft. Met het eens dat er meer balans moet zijn. Of dat met part-time werken te maken heeft weet ik niet. Wat ik wel weet dat er heel veel organisaties worstelen met dit vraagstuk. En waar het omslagpunt precies ligt weet ik niet. Ga ik maar eens een zoekopdracht op los laten. Zoals ik al zei. Zullen vast onderzoeken naar gedaan zijn.