Mijn telefoon gaat en ik neem op: "Met Annette Teeuwen, goedemorgen je spreekt met ..... stoor ik?"
Negen van de tien telefoongesprekken die ik voer beginnen met die vraag. Mijn standaard antwoord is, nee hoor je stoort niet. Standaard vraag, standaard antwoord.
Had je me die vraag drie jaar geleden gesteld, dan had je hetzelfde antwoord gekregen alleen dan loog ik of het gedrukt stond. Want ik nam mijn telefoon namelijk altijd op. Altijd? Ja, altijd tenzij ik in gesprek was en dan belde ik na het einde van het gesprek terug. 's avonds of in het weekend, op verjaardagen, vakantie of op feesten, ik beantwoorde elke oproep. Ik heb op de meest bizarre plekken mensen te woord gestaan en ben dan ook beslist geen voorstander van de beeld telefoon.
Mijn telefoon en ik waren onafscheidelijk tot groot verdriet van familie en vrienden. Mijn telefoon ging mee in bad, naar bed, naar de sportschool, de sauna, op wandelingen. En altijd als je (zakelijk) belde nam ik de telefoon op. De kans dat je me stoorde was vele malen groter dan de kans dat je me niet stoorde maar dat hoorde er nu eenmaal bij. Belde je me om 12 uur 's nachts dan vroeg ik wat ik voor je kon doen.
Ik hanteerde wel een rangorde. Nummers die begonnen met 035 hadden prioriteit boven nummers die begonnen met 020 (sorry mensen van BNR) 06-nummers die ik eerder had opgeslagen boven nummers die mijn telefoon niet herkende en onderaan de lijst bungelde de zogenaamde 'privé oproepen'. 24/7 bereikbaarheid, been there done that and loved it.
En toen ging ik ander werk doen. Ik hoefde niet meer 24/7 bereikbaar te zijn. Dat was wennen. Met de tijd ontstond het besef dat een mobiele telefoon niet altijd opgenomen hoeft te worden. Want als ik er aan terug denk hadden 75% van die zogenaamde 'kan niet wachten' telefoongesprekken best kunnen wachten. Op een wat christelijker tijdstip bijvoorbeeld of tot een maandagochtend.
Door dit besef heb ik de regie terug en neem ik alleen nog de telefoon op als je me inderdaad niet stoort. En anders? 'Spreek je bericht in na de piep, dan bel ik je terug'
Ik word al moe als ik dit lees.
BeantwoordenVerwijderenMijn telefoon gaat lang niet altijd mee als ik de deur uitga of naar een ander vertrek binnenshuis. En als dat wel het geval is hoor of herken ik de ringtone meestal niet. Heerlijk rustig.
"24/7 bereikbaarheid, been there, done that, loved it." word: "i'm there, doing that, fuck it, not now. " > ontwikkeling in geluk.
BeantwoordenVerwijderennice
Gerben Leeuwerke
@Gerben
BeantwoordenVerwijderenBeen there done that loved it, zal als ik ooit in dezelfde situatie kom nooit fuck it worden. Zal er wel slimmer, verstandiger en met meer regie mee omgaan.
Ik heb nu ook een beetje die 24/7 berijkbaarheid, ik vind het niet erg om te doen. Als ik daar een collega mee kan helpen "no problem!" Opnemen heb overigens altijd gedaan, en snap niet dat er mensen zijn die dat niet doen of zelfs hun telefoon uitzetten.
BeantwoordenVerwijderenHans